Ik ben haar jongere broer en wij schelen 8 jaar. Echt samen zijn we dus niet opgegroeid. Maar we hebben een goede band, we lijken in veel dingen op elkaar. Ze was dan ook supertrots toen ik haar vroeg om mijn getuige te zijn voor mijn huwelijk. Dat tekent onze band.

Ik vroeg haar weleens hoe het ging met daten. Ze datete soms met jongens, maar heel enthousiast was ze nooit. Op een dag waren we bij haar thuis. Mijn zus moest ons iets vertellen. Ze moest huilen toen ze vertelde dat ze op vrouwen viel. Ik weet niet meer goed wat er door me heen ging. Wel dat het me op zich niet verbaasde. Het paste bij haar, alsof puzzelstukjes op hun plek vallen.

Er waren (uiteraard!) wel vragen, maar een van de eerste dingen die we zeiden is dat zij voor ons nog steeds dezelfde is. En dat wat we hebben blijft.

Een vraag die veel broers of zussen zullen hebben, is of hun broer of zus alleen wil blijven of voor een relatie gaat. Het is tegenwoordig ook in veel christelijke kringen geaccepteerd om een relatie aan te gaan.

Mijn zus kiest er voor om alleen te blijven. Ze gelooft dat het huwelijk ingesteld is voor een man en een vrouw. Dat betekent veel: niet iemand thuis hebben met wie je je leven kunt delen, geen kinderen krijgen. Wij steunen haar daarin. Maar het is een moeilijke weg die ze moet gaan. Een weg die niet zonder gebed en steun van mensen om haar heen kan.

Want, ook al is het goed bedoeld, er zijn ook christenen die vragen waarom je ‘zo moeilijk doet’ als je alleen wilt blijven. In plaats van steun voelt mijn zus dan eenzaamheid. Het is namelijk haar christelijke overtuiging waarom ze deze keuze maakt, en dat tegen de tijdsgeest in. Ik vind dat zo moedig en daarin is ze een voorbeeld voor mij!

Wat ik moeilijk vond en vind is om haar moeite en pijn te zien. Ze heeft een diepe worsteling gehad na haar coming-out. Over wie ze was en over haar relatie met God. Over hoe God kijkt naar homoseksualiteit. Mijn zus heeft professionele hulp gezocht, het ging op een gegeven moment echt niet meer goed. Ik vind dat heel moedig van haar en ik ben blij dat dat heeft geholpen. Niet dat alle problemen en moeiten weg zijn. Maar het heeft haar wel geholpen om verder te kunnen.

Nu zijn we een paar jaar verder. Ik ben heel blij dat onze band inderdaad niet veranderd is. Er zijn helaas mensen bij wie het anders gaat. Bij wie de band met de familie anders, minder, wordt. Dat is bij ons niet het geval. Ik zie mijn zus nog steeds als dezelfde zus. Ze is nog dezelfde die ze was. Het feit dat ze heeft verteld dat ze op vrouwen valt, betekent niet dat ze is veranderd. Het betekent alleen dat ze open is over iets dat er al was. En wat ze eerst zelf ook nog moest ontdekken.

Dit laatste is iets wat ik jou als broer of zus ook wil meegeven. Jouw broer of zus die uit de kast komt is dezelfde persoon als hij of zij was. Ze moeten, welke keuzes ze ook maken, een moeilijke weg gaan. Ze hebben steun nodig. Bemoediging. Gebed. Wees geduldig, en luister naar ze. Zodat ze een veilige plek hebben voor hun moeiten en vragen.