Paulus zegt daarover heel mooie dingen in Romeinen 8:28-39. Eigenlijk moet je dat er even bij pakken; hieronder slechts een paar verzen daaruit.

28 En wij weten dat voor hen die God liefhebben, alle dingen meewerken ten goede, voor hen namelijk die overeenkomstig Zijn voornemen geroepen zijn.

31 Wat zullen wij dan over deze dingen zeggen? Als God voor ons is, wie zal tegen ons zijn?

32 Hoe zal Hij, Die zelfs Zijn eigen Zoon niet gespaard maar voor ons allen overgegeven heeft, ons ook met Hem niet alle dingen schenken?

35 Wie zal ons scheiden van de liefde van Christus? Verdrukking, of benauwdheid, of vervolging, of honger, of naaktheid, of gevaar, of zwaard?

37 Maar in dit alles zijn wij meer dan overwinnaars door Hem Die ons heeft liefgehad.

38 Want ik ben ervan overtuigd dat noch dood, noch leven, noch engelen, noch overheden, noch krachten, noch tegenwoordige, noch toekomstige dingen,

39 noch hoogte, noch diepte, noch enig ander schepsel ons zal kunnen scheiden van de liefde van God in Christus Jezus, onze Heere.

Dit zijn natuurlijk erg grote woorden, die ook nog eens te maken hebben met Gods verkiezend handelen. Terecht kun je er daarom op wijzen dat iemand zich de inhoud ervan té lichtvaardig kan toeëigenen, alsof het vanzelfsprekend is dat dit voor jou geldt. De verwondering is er dan uit.

Tegelijkertijd mogen we geloven we dat de Heilige Geest niks liever wil dan dat we inderdaad persoonlijk geloven wat Paulus hier zegt. Met dit in het achterhoofd proberen we onszelf vanuit dit gedeelte aangesproken te voelen – als christen-homo’s..

Hoe hou je het vol als het leven moeilijk is? Hoe hou je het geloven dan vol? Wat Paulus daarover zegt, maakt in eerste instantie misschien niet vrolijk. Je merkt aan alles dat hij de vraag heel reëel vindt. Hij wimpelt de vraag niet weg, zo van: maak je niet druk, zo moeilijk is het niet hoor. Nee, hij is heel reëel. Juist ook christenen kunnen te maken krijgen met (terechte) beschuldigingen, verdrukking, benauwdheid en allerlei machten die tegen hen zijn. En laten we als homo’s óók maar reëel zijn: wij kunnen onze ‘eigen’ versies van al deze dingen tegenkomen. Kortom, de omstandigheden kunnen wel eens heel ongunstig lijken om het geloven vol te houden.

In dit alles verschuift Paulus de focus van onszelf en onze omstandigheden naar de focus op God. Wij houden het niet vol, God houdt het vol! God sleept ons, met eerbied gesproken, overal doorheen. Zelfs de beschuldigingen die ons geweten misschien op ons afvuurt vanwege onze (homoseksuele?) zonden, kunnen ons niet scheiden van de liefde van Christus! Het lijkt gevaarlijk om dat zo te zeggen, maar dit zegt Gods Woord!

We komen hier op een spanning die in het hele evangelie ligt en die we niet moeten willen oplossen: als God alles doet, wat moeten wij dan nog doen? Het is waar dat dit gedeelte alle nadruk legt op Gods soevereiniteit en verkiezing. Maar dat doet geen millimeter af aan onze verantwoordelijkheid om het Woord van God te geloven en ons eraan toe te vertrouwen. Let nog maar eens op vers 28. Daar heeft Paulus het wel degelijk over mensen die iets doen, namelijk God liefhebben! Daar komt het op aan: ‘Gij zult de Heere, uw God, liefhebben’ (Mark. 12:30). Voor mensen die dit doen, is het niet gevaarlijk om dit evangelie van radicale vrije genade te horen. Augustinus durfde het zelfs zó te zeggen: ‘Heb God lief en doe wat je wilt.’