Het kan zelfs zo zijn dat ze ervan uitgaan dat elke homo porno kijkt. Homoseksualiteit is tenslotte een ‘ongezonde’ beleving van seksualiteit, dus de stap naar porno is dan snel gezet. Zo ongeveer wordt er gedacht.

Aan porno kun je natuurlijk heel makkelijk komen, dat geldt net zo goed voor homo- als voor heteroporno. Het gebruik daarvan is dan ook wijdverbreid. Van mannen wordt zelfs gezegd: ‘96% kijkt porno en de overige 4% liegt.’ Als dat waar zou zijn, is de vraag boven dit artikel al overbodig: natúúrlijk kijkt elke homo naar porno.

Daarom moeten we eerst maar een misverstand uit de weg ruimen. Het is beslist niet zo dat elke man porno kijkt. Uit onderzoek blijkt dat van de jongens van 14 tot en met 18 jaar 50% wekelijks of vaker porno kijkt (bij meisjes is dat 5%). Dat is helaas erg veel, maar de helft doet het dus níet. Percentages die rond dit onderwerp genoemd worden van 80% of hoger, gaan meestal over de vraag of men bijvoorbeeld ‘de afgelopen zes maanden’ porno heeft gezien. Dat dat voor het overgrote deel van de jongens/mannen geldt, kan waar zijn. Maar dat betekent niet dat ze er ook een gewoonte van maken om porno te kijken. ‘Slechts’ (het is nog steeds erg veel) een derde van de christelijke jongeren geeft aan dat porno een verslavende gewoonte voor hen is.
Kortom, porno moet niet. Het is mogelijk om zonder porno door het leven te gaan.

Ook voor homo’s? Jazeker, ook als homo ben je niet automatisch veroordeeld tot het kijken van porno. Homo’s lijken het wel iets vaker te doen dan hetero’s, maar het is de vraag of dat komt door het homo-zijn op zich, zo van: ‘Het is gegeven met je homo-zijn, je kunt niet anders.’  Mogelijk komt het hogere pornogebruik onder andere doordat homo’s geneigd zijn zichzelf  ‘vrij’ te vechten, waardoor ook de drempel naar porno lager wordt. Seks is voor veel homo’s een grote verworvenheid.

In christelijke kringen kan er nog een andere reden zijn waardoor je als homo een groter risico loopt om pornokijker te worden. Misschien ben jij zelf iemand voor wie dat geldt. Pornogebruik heeft namelijk vaak als achtergrond gevoelens van eenzaamheid, stress en angst. Juist als christelijke homo kun je daar last van hebben. Je durft je homoseksuele gevoelens met niemand te bespreken, en je bent bang voor veroordeling. De pijn die dat met zich meebrengt, kan zo sterk zijn dat ze vraagt om een pijnstiller. Porno kan zo’n pijnstiller zijn. Het vervult (tijdelijk) de behoefte aan ontspanning, of gewoon aan een lekker gevoel, als een vlucht uit de moeilijke werkelijkheid. Er is bovendien heel makkelijk aan te komen.
Als jij je hierin herkent, ben je niet de enige.

In het artikel Porno, hoe kom je ervan af? gaan we er dieper op in hoe je pornogebruik kunt voorkomen of stoppen. Eén ding noemen we hier alvast: voor een homo is het belangrijk dat hij zoekt naar mogelijkheden om de eenzaamheid rond zijn homo-zijn op te lossen. Praten over je homo-zijn is een belangrijke remedie, omdat het een betere pijnstiller is!

Ten slotte een bemoediging en een vermaning. De bemoediging is dat homo-porno geen grotere zonde is dan hetero-porno. Het ervan afkomen is ook niet moeilijker dan het geval is bij heteroporno, want het werkt hetzelfde.. Dat betekent dat je er in principe een goed gesprek over kunt voeren met heterovrienden die óók porno kijken. Je zit helaas in hetzelfde schuitje en er is geen reden om je méér schuldig te voelen dan zij. Je hebt hetzelfde probleem en in de basis is ook de oplossing dezelfde.

De vermaning is dat je aan je homo-zijn geen excuus kunt ontlenen, alsof het een verzachtende omstandigheid is. Sommige christenhomo’s denken dat. Omdat ze het als homo extra moeilijk hebben, kunnen ze er zogenaamd ‘weinig aan doen’ dat ze wel eens de mist in gaan. Dat is dus niet zo. Ook als homo ben je helemaal verantwoordelijk voor hoe je met je seksuele gevoelens omgaat. Je kunt er verkeerd mee omgaan… maar ook goed. Dat laatste is de  opdracht voor elke christen!

Herman van Wijngaarden
18 juli 2025