Onderzoek over homo’s in reformatorische gemeenten (3): een veilige kerk!

‘Hoor ik erbij?’
Een jaar geleden plaatste Cornellie Morks een oproep op de website van Hart van Homo’s. Ze zocht reformatorische jongeren die ze mocht interviewen voor haar afstudeerscriptie Pedagogiek aan de Driestar Hogeschool in Gouda. Drie jongeren meldden zich. Samen met zeven andere jongeren en drie predikanten werden ze uitgebreid geïnterviewd over de vraag: wat hebben homoseksuele nodig om op een positieve manier lid te zijn van hun reformatorische, kerkelijke gemeente? We vinden het mooi dat er zoveel jongeren en predikanten hun bijdrage wilden leveren aan dit onderzoek.

Cornellie vroeg jongeren hoe ze zelf hun relatie met de gemeente, kerkenraad en predikanten ervaren. Daarnaast was er aandacht voor de reacties die ze vanuit hun omgeving kregen  nadat ze hun homoseksuele gevoelens bekend maakten. Was er pastorale aandacht en begeleiding vanuit de predikant en kerkenraad? Meestal waren dit positieve ervaringen, maar er zaten ook reacties tussen die uiterst pijnlijk waren. Daarnaast vroeg ze de jongeren wat ze nodig hebben om verbondenheid en ondersteuning vanuit de kerkelijke gemeente te ervaren. In de komende weken zullen we een aantal adviezen delen die de jongeren en predikanten tijdens de gesprekken met Cornellie gaven.

Dit gebeurt in vier blogs waarin de volgende adviezen worden uitgewerkt:

1. Benoem homoseksualiteit.
2. Geef informatie. Geef ruimte.
3. Word een veilige kerk.
4. Wees een laagdrempelige, open gemeente.

Deze keer deel 3: Word een veilige kerk!

---

Wat geven reformatorische jongeren en predikanten als advies (3)?
Word een veilige kerk

Soms hebben jongeren binnen de kerk, op school en hun gezin al meerdere (uiterst) nare ervaringen opgedaan, waar ze erg onder lijden. Hoe kan dat anders? De scriptie ‘Hoor ik erbij?’ daarover:

• Vraag ernaar. Laat jongeren merken dat ze bij de kerkenraad terecht kunnen wanneer er sprake is van negatieve reacties vanuit de gemeente. Zo laat u zien dat u echt een veilige plek voor de jongere wilt zijn. Vraag aan een jongere met wie van de kerkenraad hij of zij het liefst contact zou willen hebben. Dit zou ook een gemeentelid kunnen zijn. En houd ze vast, ook als ze keuzes maken die in uw gemeente als niet-bijbels worden gezien. Het kan betekenen dat u contact blijft houden als een jongere een homoseksuele relatie krijgt. Dit doet u uiteraard alleen als een jongere dat zelf ook wil.
• Tijdens de interviews gaven meerdere jongeren aan dat gemeenteleden anders met hen omgingen nadat ze uit de kast kwamen. Soms groetten mensen simpelweg niet meer of keken ze de andere kant op als ze de jongere aan zag komen. Een van de jongeren vertelde dat een ouderling benadrukte dat hij echt welkom was. Maar de goedbedoelende man had niet in de gaten dat zijn eigen vrouw de jongere sinds zijn coming-out stelselmatig negeerde. Blijf als gemeenteleden gewoon interesse tonen in jongeren.
• Daarnaast kunnen gemeenteleden al snel hun oordeel klaar hebben als ouders in het contact met hun homoseksuele kind andere keuzes maken dan ze zelf zouden doen. Dit maakt het voor ouders erg complex in een toch al complexe situatie. Geef hen de ruimte om in het gebed zelf te ontdekken hoe ze met hun kind en eventuele partner omgaan. Luister liever in plaats van direct te oordelen. En praat liever mét homoseksuele jongeren en hun ouders dan óver hen.

Uit: Cornellie Morks, Hoor ik erbij? (afstudeerscriptie HBO Pedagogiek, Driestar Hogeschool)