Ik worstel en kom boven

‘Wat moet dat een worsteling voor je zijn!’
‘Graag denken wij aan alle mensen die worstelen met hun geaardheid!’
‘Wat lastig om te moeten worstelen met je gevoelens!’

Zo maar een aantal opmerkingen die je als homo of lesbienne naar je hoofd kunt krijgen – vaak goed bedoeld overigens. Want ja, wij worstelen.
De vraag die ik in deze column wil stellen is: waarmee? Waarmee worstelen wij? Het schijnt dat onze mede-gelovigen dat goed weten. Maar is dat wel zo? Wordt deze term niet te vaak en inhoudsloos gebruikt?

U/jij denkt misschien: ‘Homo’s worstelen toch met hun gevoelens?’ Gedeeltelijk is dat vaak waar. Inderdaad kan het een worsteling betekenen om erachter te komen wie je bent en wat je voelt en wilt.
Toch wil ik hier even een pas op de plaats maken. Graag wil ik kort uiteenzetten waar christen-homo’s volgens mij mee worstelen. Waar zij nou echt mee strijden en wat nou echt het grote probleem kan zijn in hun leven: hun omgeving.

Hun omgeving? Ja, de mensen in hun nabijheid om wie zij geven, of die zij tegenkomen in de gemeenschappen waarin zij zich begeven.
Dat je verliefd wordt op iemand van je eigen geslacht kan moeilijk zijn. Maar waarom is het moeilijk? Omdat het zo lastig is om er met anderen over te praten. Omdat er altijd een gevoel van spanning hangt als je hierover iets wilt delen. Misschien haal je het daarom niet eens in je hoofd om het er überhaupt over te hebben.

Wat kan het meeste pijn doen? De opmerkingen van de dominee in een preek over de ‘ontaarde samenleving, waarin de zonden van de homoseksualiteit openlijk worden bedreven’. Dat kan je het vervelende gevoel geven van: ‘Hierbij voel ik mij niet thuis.’
Wat pijn doet, is dat je soms zo weinig steun voelt of ervaart van gemeenteleden, of zelfs van je vrienden.

Waar worstel je als homo mee? Je worstelt vooral met de geslotenheid die er nog altijd bestaat over dit onderwerp. Met de louter veroordelende opmerkingen tijdens gesprekken met mensen die het zo makkelijk vinden om de zonden van anderen te bekritiseren.
Dát is de worsteling die homo’s ervaren!

Uiteraard eindig ik graag positief; voor problemen zijn we tenslotte gewend om oplossingen aan te dragen.
Als u zichzelf onder de noemer ‘omgeving van…’ mag scharen, let er dan op hoe u over homoseksualiteit praat. Vergeet niet dat er misschien mensen meeluisteren voor wie iedere opmerking persoonlijk aankomt.
Probeer openheid te stimuleren door de negatieve, gesloten sfeer niet te voeden. Laat merken dat u open staat voor gesprek.

Voor alle homo’s zou ik willen zeggen: geef aan wanneer dingen je pijn doen. Laat mensen merken waar je mee worstelt.
En vergeet nooit wat de eindbestemming is van deze reis: wij worstelen, maar komen dankzij Jezus boven! Daar waar geen moeite en verdriet meer zal zijn!

Marieke, deelneemster van een HvH-bijbelstudiegroep